ΤΥΠΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Το άρθρο αυτό  έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό ΚΑΣΤΑΛΙΑ της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών.

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ ΤΟΥ....1888

Σε συνέχεια  προηγούμενων ανάρτησεων μου,  παρουσιάζω το "οδοιπορικό " σε ολόκληρη την Ερμιονίδα του 1888 απο το ίδιο βιβλίο,  ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΚΑΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ, ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ.  

Πιστεύω πως το θέμα είναι επίκαιρο και μας βοηθά να ερμηνεύσουμε τη σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας και να αναγνωρίσουμε ως την  βασική και πραγματική αιτία την εδω και χρόνια συνεχιζόμενη καταστροφή του παραγωγικού ιστου της χώρας στο βωμό της" Ευρωπαικής ολοκλήρωσης " σε συνδυασμό με την "Εθνική" επιδίωξη ενός άκρατου , δανεισμένου ,μάταιου και πήλινου ευδαιμονισμού.

 Σήμερα ο Δήμος Ερμιόνης :

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ ΤΟΥ....1888

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης θα παρουσιάσω ένα "οδοιπορικό " σε ολόκληρη την Ερμιονίδα του 1888 απο το ίδιο βιβλίο,  ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΚΑΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ, ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ.  

Πιστεύω πως το θέμα είναι επίκαιρο και μας βοηθά να ερμηνεύσουμε τη σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας και να αναγνωρίσουμε ως την  βασική και πραγματική αιτία την εδω και χρόνια συνεχιζόμενη καταστροφή του παραγωγικού ιστου της χώρας στο βωμό της" Ευρωπαικής ολοκλήρωσης " σε συνδυασμό με την "Εθνική" επιδίωξη ενός άκρατου , δανεισμένου ,μάταιου και πήλινου ευδαιμονισμού.

Σήμερα σειρά έχει ο τότε Δήμος Διδύμων :

1888 ! Το Κρανίδι της εργασίας της δύναμης και της παραγωγής!

1888!   Ηταν τότε η Ελλάδα  της εργασίας ,της λιτότητας και της παραγωγής. Διαβάστε τι προιόντα παρήγαγε το Κρανίδι για εγχώρια κατανάλωση.... και εξαγωγή στην Ευρώπη παρακαλώ.Και χώρίς ευρωπαικές επιδοτήσεις!!!  Συγκρίνετε ,κρίνετε και στοχαστείτε.... 

                       ΕΠΑΝΑΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ                                          

Αγαπητοί φίλοι μετά απο έναν και πλέον χρόνο ηλεκτρονικής ραστώνης το ιστολόγιο  "ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ" και το οποίο είχε διαδεχθεί  το παραταξιακό  ιστολόγιο  "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ που λειτουργούσε  και αυτό με εμένα ως διαχειριστή.  Επέλεξα ως πρώτο θέμα για την επανεκκίνηση μια φωτογραφία και ενα παλαιό σκίτσο της εποχής,  του μεγάλου Κρανιδιώτη πολιτικού  ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΕΠΟΥΛΗ  του οποίου ο βίος και η πολιτεία αποτέλεσαν και αποτελούν για μένα πρότυπο ζωής και πολιτικής δράσης.

                              ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ  ΡΕΠΟΥΛΗΣ    1863 -1924                                                                                                                                                                

Η Πιο Συγκλονιστική Ομιλία Που Θα Ακούσετε Ποτέ, G Yourofsky

ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ

Τέτοια μέρα πάντα η σκέψη μου πηγαίνει στον πατέρα μου, που ήταν μεταξύ αυτών των ηρωϊκών Ελλήνων που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του μετώπου  στον Ελληνοιταλικό πόλεμο, στα βουνά της Αλβανίας. Στην κήρυξη του πολέμου επιστρατεύτηκε ως έφεδρος και υπηρέτησε σαν μηχανουργός πυροβολικού. Οι διηγήσεις του για τον πόλεμο , τον ηρωισμό και την αντρειοσύνη των συμπολεμιστών του , τη ζωή που παιζόταν κάθε στιγμή και τον θάνατο που καραδοκούσε, την πείνα, το κρύο, τα κρυοπαγήματα και τις ψείρες, ήταν μέρος σχεδόν της καθημερινής του ζωής, μέχρι τον θάνατό του, στα 80 του χρόνια το 1991. Αυτά τα φοβερά βιώματα , ιδιαίτερα προς το τέλος της ζωής του μετατράπηκαν σχεδόν σε παραληρρήματα. Ήταν φορές που εκστασιαζόταν τόσο που φαίνονταν ότι ξαναζούσε τον πόλεμο και τις μάχες.  Ο ίδιος πίστευε βαθιά πως τη ζωή του προστάτεψε τότε ο Θεός κι ένα φυλακτό που είχε πάντα μαζί του, που ισχυριζόταν ότι περιείχε και ίχνος από Τίμιο Ξύλο. 'Ισως και να μην είχε και άδικο.Επέστρεψε με κάποια κρυοπαγήματα και με ένα θραύσμα οβίδας στην πλάτη του. 

Έμεινε πάντα αχώριστος στις μάχες , στην περιπέτεια της επιστροφής αλλά και στα χρόνια της ειρήνης με τον καλύτερο σύντροφό του, τον Κίτσο, το άλογό του που το φρόντιζε μέχρι που πέθανε από γεράματα . (Είχε άλογο για να μετακινείται γρήγορα από πυροβολαρχία σε πυροβολαρχία όπου τον καλούσαν.)

Κι ύστερα σαν να μην έφτανε μόνο ο πόλεμος και η καταστροφή, από τρεις συγχρόνως επιδρομείς και κατακτητές, Ιταλούς , Γερμανούς και Βουλγάρους ,σαν να μην έφταναν οι θηριωδίες και τα εγκλήματα , οι 600.000 νεκροί, οι τραυματίες και οι αιχμάλωτοι, φιλοδωρηθήκαμε ευθύς αμέσως μετά την λήξη της γερμανικής κατοχής κι από έναν εμφύλιο πόλεμο και τις βαθιές και βαριές συνέπειές του, που ακόμη και σήμερα μας βαραίνουν.

 Και το τραγικότερο από όλα, 10 χρόνια περίπου μετά την γερμανική κατοχή , γίναμε και σύμμαχοι με τα θηρία που κατασπάραξαν το τόπο μας, με τη δημιουργία του ΝΑΤΟ και την ένταξη και της Γερμανίας το 1955. Θύτες και θύματα μαζί. Σύμμαχοι με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς που σκότωσαν, ρήμαξαν, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν την πατρίδα μας. Και κάτι άλλο... χειρότερο απ όλα, η "κατεστραμμένη" και "ηττημένη" από τους συμμάχους Γερμανία "φιλοξένησε" μόλις 15 χρόνια μετά τον πόνο και την καταστροφή που έσπειρε στην πατρίδα μας, 1,5 εκατομμύριο Ελληνες εργάτες - μετανάστες από τις αρχές του 1960. Ποιος Αισχύλος, ποιος Σοφοκλής και Ευριπίδης να περιγράψουν την τραγικότητα της φυλής μας; Και σήμερα ξανά, 75 χρόνια μετά, πάλι βρεθήκαμε στην ανάγκη να μας σώζουν οι σφαγείς και οι καταστροφείς μας...

Άραγε τουλάχιστον θα βρούν ποτέ ανάπαυση οι ψυχές αυτών των ανθρώπων σαν τον πατέρα μου που είναι χιλιάδες και εκατομμύρια, που κακοπάθησαν,  που πέθαναν και βασανίστηκαν με φρικτό τρόπο για την ελευθερία της πατρίδας και τη δική μας; Θα βρούν ανάπαυση οι ψυχές τους όσο εμείς επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια πάντοτε λάθη σπρωγμένοι από ποιά μεταφυσική κατάρα άραγε;